Mijn norm…

Herken je dat? Je doet altijd iets op een bepaalde manier of met een bepaalde gedrevenheid en als je dan samen werkt met iemand, krijg je het gevoel dat de ander zich niet genoeg inzet. Of als je een relatie hebt, heb je het gevoel dat het vanuit jou moet komen en dat de ander niet genoeg moeite neemt voor jou. Het is natuurlijk helemaal vreemd als binnen zo’n samenwerking of relatie beide mensen dat gevoel hebben.  Ik vraag me af hoe dat komt.

Vanuit je opvoeding krijg je normen en waarden mee. Later, maar vooral in de pubertijd, verander je deze normen en waarden naar iets wat past bij jou.  Als je gebeurtenissen mee maakt die een grote (emotionele) impact hebben veranderd het weer. Alles vormt jou en maakt hoe jij reageert op jezelf en anderen om je heen. Dit geldt voor jou, maar ook voor de ander..

We zijn vooral geneigd om vanuit jezelf te redeneren en dat de norm te maken voor de ander waar je mee samen leeft of samen werkt. Door onze eigen norm als maatstaaf voor de ander te gebruiken kom je nooit nader tot elkaar en kan je de absurde situatie krijgen dat er twee mensen samen wonen/werken en dat beide heel hard hun best doen om het beste te doen en beide het gevoel hebben dat de ander te weinig doet.

In een kamp waar ik een aantal weken geleden mocht zijn waren kinderen en tieners die door het leven zijn aangetast,  of anders gezegd, de meeste kinderen hadden een behoorlijke rugzak vol met emoties. Er waren kinderen die in hun 10 a 15 jaar meer hadden meegemaakt dan ik in mijn bijna 50 jaar… Ik kan daar niet met mijn eigen maatstaaf te werk gaan. De enige manier om ze te begrijpen is door naast ze te gaan staan. Door je eigen norm even los te laten en te kijken waarom de ander op deze manier reageert en acteert. Pas dan kan je begrijpen wat de vaak toch goede intenties van deze persoon is.

Stel je voor dat iedereen vanuit de ander zou redeneren en eerst zou kijken wat de ander eigenlijk bedoelt en waarom. Ik ben er van overtuigd dat de wereld er dan heel anders uit ziet. Als we op elkaars niveau komen, kunnen we elkaar versterken ivp elkaar tegenwerken. Het beste om de ander te benaderen is om zonder verwachtingen en zonder verplichtingen iemand te benaderen. Dat is niet altijd even makkelijk, maar als je het onder de knie hebt, gaat je leven er zo veel mooier uit zien 🙂

p.s. om dit te kunnen doen is geloof in jezelf en weten wie je bent best belangrijk. Jezelf wegcijferen is niet de oplossing. Door jezelf te kennen en sterk te staan in wie je bent, kan je jezelf even aan de kant zetten zonder dat het afbreuk doet aan wie je bent. Dat is pas kracht! Zie ook de blog: “hoe-egoistisch-zijn-jou-helpt”

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *