De laatste tijd loop ik er wel heel vaak tegen aan: situaties waar mensen denken vanuit het negatieve, elkaar benaderen vanuit het negatieve. Dat gebeurt bijvoorbeeld vanuit het een houding van “het beste voor mij er uit halen” of “er is mij iets aan gedaan, dus sla ik hard terug” of “die ander moet voor mij doen wat ik wil dat hij doet” of…
Niet dat ik het nu zo goed doe, ook ik kan er niet altijd tegen op. Ik merk dat is soms ook wordt meegezogen hierin. Vooral de laatste maanden, met alles wat er gebeurt, vind ik het ook moeilijk om het leven vanuit de positiviteit te benaderen.
Ik weet dat ik wel ‘beschuldigd’ ben van te veel een “Liefde prediker” te zijn, maar ik ben er van overtuigd dat dit de juiste weg is. Laat duidelijk zijn: ik geloof niet in alles maar goed vinden “in de naam der Liefde”, nee, juist niet. Met mensen praten over hun gedrag, als je weet dat ze andere kwetsen, is goed, sterker nog: is een belangrijk deel van de Liefde. Het is wel een voorwaarde dat de ander er voor open staat. Het opdringen van jou gevoel/mening aan de ander is n.l. geen onderdeel van de Liefde. Wat zou het mooi zijn dat als we ons gekwetst voelen door een ander, juist wij de moed kunnen opvatten, er naaste te gaan zitten en gewoon te vragen: “Hoe gaat het eigenlijk met jou?”. Niet te beginnen met de degens te kruisen, maar met naast elkaar te gaan zitten…
Leven in Liefde is volgens mij een levenshouding. Iets dat in de loop der tijd een onderdeel van je leven wordt. Iets waar vanuit je al je handelingen doet. Iets wat je op de been houdt als je voor de 10-de keer door het leven of door de mensen om je heen naar beneden bent gehaald, in het donkere hoekje bent gezet. Iets waar je continue aan moet werken om het vol te houden. Daarom ook:
Ik zie de wereld liever als een wereld van het licht, waar (te) veel schaduw is, dan als een donkere plek waar (toevallig) een paar lampjes branden.
of
Negativieit die je van een andere ervaart is een mens vol licht en Liefde waar te veel zwart vuil van deze wereld op is gevallen.
Ik hoop de wereld om me heen te zien vanuit het positieve. Ja, het maakt dat je ook veel sneller gekwetst kan worden, maar het maakt ook dat je einddoel eindeloos veel mooier is. Ik hoop door positiviteit en in Liefde anderen te benaderen of andere op zaken te wijzen en zo deze manier van leven te verspreiden. Wordt ik er zelf beter van? Nou, nee… of eigenlijk… misschien uiteindelijk wel. Als ik er voor kan zorgen dat er meer licht komt en dit als een olievlek op andere kan laten over gaat, kan ook ik leven in een wereld met veel Liefde en Licht! Een wereld waar niet het duister, maar het Licht de norm is!
Durf jij het aan om mee te doen?